|
Ben genç kızken, evde bamya pişti mi kaçacak yer arardım. Rahmetli babaannem de sık sık pişmesi için talimat verirdi.
Bizimle meşgul olan Emine teyzeye yemiyeceğim diye yapmadığım kalmazdı. Pişen diğer yemekleri yemek isterdim hep.
Öyle yaramazdım ki, eğer o gün bamya pişmiş ise zavallı adama mutlaka bir muzurluk yapardım; en kolayıma giden de adamın değer verdiği birşeyi saklamak olurdu.
Seneler geçtiiii, ben türlü yemeğinde bile içinde tek tük olan olan bamyaları, çatalın ucu ile tabağın kenarına çeken Güler, en az bir kilodan yaptığım zeytinyağlı bamyayı öyle iştahla yiyorum ki şaşarsınız.
|