Geçen gün çocukların gövdeme açtığı yara hala acıyor.
Yağmur biraz iyi geldi ama yetmedi.
O yaradan dışarıya doğru ağladığımı bi tek anam görüyor.
Nerde kaldı o eski günlerim. Çocukluğum, gençliğim. Artık daha yaşlıyım.
Bu nedenle dallarım daha çabuk kırılıyor, yaralarım daha geç iyileşiyor.
Keşke Çınar olmasaymışım. Keşke bu kadar kötülüğü hiç görmeseymişim.
Gelinciklere imreniyorum şimdiki aklımla.
Hep genç, hep gelin kalıyorlar çünkü.
Gene gelecekler bir sonraki baharda biliyorum.
Ben biraz daha buruşmuş ve eğilmiş olacağım o zaman.
Çınar olmasaydım da başka bir şey olsaydım diye düşünürüm çoğu zaman?
O zaman hayatım nasıl olurdu acaba?
Acaba bir ..... olsaydım!!!
|