|
Tüm yapraklarımı toprak anaya teslim etmiştim uyumadan. Bir mevsimmiş beni dinlendiren. Köklerim su içinde uyandım uykumdan. O kar dedikleri gövdemi donduran beyaz kristaller su olup toprak anaya teslim olmaya başlamışlar. O kadar uzun süredir kapalı ki gözlerim o kuvvetli ışık gözlerimi acıtıyor. Küçücük aralıyorum gözlerimi.....
|