Okinawa adası halkının nasıl yaşadığını sadece gazetelerden okudum. Gözümle görüp şahit olduğum ise sağlıklı ve uzun ömürlü yaşayan aile büyüklerimdir. Onlardan gözlediklerim :
Mecbur kalmadıkça köylerinden ayrılmadılar. Temiz bir çevrede yaşadılar.
Yazın, belli dönemlerini yaylalarda geçirdiler.
Deterjan nedir bilmediler, en fazla beyaz kalıp sabununu tanıdılar.
Peynir, süt, tereyağı, ille de yoğurdu bol bol tüketiyorlardı ama tarlada bahçede de çalışıyorlardı.
Eti yaylalarındaki hayvanlardan, yumurtayı kümeslerindeki tavuklardan sağlıyorlardı.
Marketlerde satılan pek çok ürünle tanışmadılar bile. Çarşıya indiklerinde gaz, tuz, un, şeker aldılar ama onları da ölçülü kullanıyorlardı bu kadar bolluk yoktu.
Sebze- meyvelerini kendileri üretiyordu gelişmeleri için de odun külü, hayvan gübresi, sebze artıkları vs. kullanıyorlardı.
Çok abartılı hırsları yoktu günlük yaşıyorlardı. Gelir seviyeleri birbirine neredeyse eşitti. En zenginlerinin fazladan bir atı ya da ineği vardı o kadar. Stresten çoğunlukla uzaktılar.
Manevi hayatları vardı. Düzenli olarak ibadetlerini yapıyorlardı.
Bütün bunlar bizler için önemli ipuçlarıdır.
Düzenleyen Baldaş : 24-10-2008 saat 15:19
|