|
Sn. Malina,
Merhaba,
Yazılarımın hiçbir yerinde "Türkçe kullanımına dikkat etme konusunda uyarı yapılmasın" demedim. Uyarıda bulunurken “daha hoşgörülü olunması iyi olur” dedim. Bir de “tutarlı olunmalı” dedim. Bir de Sn. Tudor'un bana söylediği gibi, “özenli olunmasını bekliyoruz” demişti, uyarı yaparken “özenli olunmalı” dedim.
Şüphesiz, herkesin sıfır yanlış yapmasını beklemek anlamsız olur. Hele dil gibi hareketli bir yapıda... Böyle bir iddiam ve beklentim yok. Ben kendi yazdığım yazılardaki hataları görüyorum. Henüz kimse beni o hatalarım yüzünden uyarmadı ama her yazımdan sonra ortaokulda kompozisyon yazmış ve öğretmenin azarını bekleyen çocuk gibi hissetmek de istemem.
Bu şekilde hisseden bazı kişilerin forumları tamamen terk edebileceğini düşünüyorum. Bazılarının ise sadece okuyucu olup hiç yazmayacaklarını. Bu iki durumun da istenen durumlar olmadığını düşünüyorum. Öyle olsaydı, forum girişinde “Yeni üyeler neden yazışmalara katılmıyor?” diye bir anket olmazdı. Bu arada ben de sorayım. Eski üyelerin hepsi yazışmalara katılıyorlar mı? Yoksa çeşitli çekincelerinin yanında bir de eleştirilmekten korktukları/çekindikleri için yalnızca izleyici olmayı mı seçiyorlar.
Ben her zaman dili, güzel konuştum ve kullandım, fakat okulda tembel ve ilgisiz bir öğrenci olduğumdan, okul yıllarında yazma konusunda hiç iyi olmadım. Buna rağmen zaman içinde seçimlerim beni yazmak zorunda bıraktı, daha sonra da başkalarının yazdıklarını denetlemek zorunda...
O zaman gördüm ki, adlarının önünde kocaman unvanları olan birçok kişi, birileri onların yazılarını elden geçirmese pek de okunur bir şeyler yazamayacaklar. Onların yazıları böyleyken, iddiasız birilerinin yaptığı hatalar gözüme daha kolay kabul edilebilir, daha kolay görmezden gelinir oldu.
Herkesin dilimizi güzel konuşmasını, güzel yazmasını, duygularını, düşüncelerini güzelce anlatabilmesini ben de arzuluyorum. Yine de tüm eğitim sürecinde bu başarılamamışken, bunu burada birkaç yazı, bir iki eleştiri ve azarlamayla halletmeyi düşünmek çok gerçekçi gelmiyor. Toplumsal olarak eleştiriye açık olmayışımız ve haklı, haksız her eleştiriye muhakkak bir savunma ile karşılık verme alışkanlığımız durumu daha da içinden çıkılmaz hale getiriyor. Tüm bu nedenlerle daha tahammüllü, daha yavaş olmalı ve beklentilerimizi daha uzun zamana yaymalıyız diye düşünüyorum.
Bunlar benim düşüncelerim. Kimsenin, bu düşüncelerimi kendisine yönelik eleştiri olarak görmesini ve karşısında savunma geliştirmesini istemem.
Sevgilerimle.
Ertuğrul A.
|