|
Ne de güzel anlatmışsınız sevgili Meyveli Tepe. Tarla komşularım çok iyi insanlar, çok da yardımseverler. Ne zaman görseler beni yanıma gelmeden geçmiyorlar sağolsunlar."Ya hocam, biz buralardan kurtulalım diye bakıyoruz, siz kalkmışınız buraya gelmişiniz, sizde hiç akıl yok mu?" diyorlar, ayağımdaki naylon çizmelere hayretle bakıp.
Arazimizi satın aldığımız Ahmet ağabey dünya tatlısı birisi. Dönümlerce arazisi ve de kestanelikleri var. Oğlu endüstri meslek lisesinde okuyor. Bulunduğumuz ilçeden küçük bir ev aldılar bizim aracılığımızla. Ahmet ağabey diyor ki:"Bizim oğlanın okuyacağı yok, askerden sonra sanayide bi işe girer, evlenir başını sokacak bir evi olsun." Ben anlam veremiyorum bukadar imkan ve de güzellik nasıl olur da görmezlikten gelinir diye.
|