|
Dört sene önce Hisarönünde bir koyda bir kaç gün kalmış biraz da etrafı gezmiştik. Gerçekten rüya gibi yerler, denizi, havası, rengi, bitki örtüsü çok güzel. Sabah çok erken saatlerde dinlenmiş olarak uyanabiliyorsunuz. Yalnız biz yaz sonu gitmiştik ve denize gelen arılar çoktu, bir çoğu da kumlarda ölmek üzereydi. Üzerine basıp sık sık kazaya uğradık ama kaldığımız yerde, anında amonyaklı pamuğu getiriyorlardı.
Rengi güzel diyorum, belki o an elimdeki kitap olmasa bu kadar iyi göremeyecektim. Yaşar Kemal'in Bir Ada Hikayesi(1) romanına o tatilde başlamıştım. Ege adalarından birinde geçiyor herşey. Sabahın çok erken saatlerinde deniz nasıl süt liman olur, gerçekten süt gibi beyaz, kıpırtısız; adaların gölgesi nasıl suya vurur, gerçekten şeftali çiçekleri renginde bir deniz; deniz nasıl mora bürünür, pembe olur, kızıl olur... İnanın kitaptaki güzel anlatımları tam tamına gördüm ve hayran kaldım, deniz her saate farklı bir renge bürünüyor.
Anlatmakla tarif edemem (en güzelini Yaşar Kemal anlatmış), gidin ve görün derim.
|