[aslan_k]

Sayın Sercinyo,

Konu başlığını yeni gördüm ve heyecanla hemen girdim işte, benim hemşehrimdir bu arkadaş dedim. Evet ben de o dönemlerde ilkokul günlerimi geçirdim Mersin'de.

Okulumuzun önünde kara kuru esmer bir adam siyah Bisan bisikletinin her iki kenarına asılmış heybe gibi kaplarda DARDAĞAN getirirdi. Bir tarafta da önceden hazırlanmış gazete kağıdından yapılmış aynı büyüklükte külahlar durur tanesini 50kuruş'a satardı bu adam. Külahı alınca içinden kısa içi boş bir KARGI(evet Mersin'de öyle derdik) çıkardı, eğer uzun zamandır sizi tanıyor ve seviyorsa biraz sızlandınızmı başka bir cebinden **** heybenin bir kenarından daha ince, düzgün, uzun bir kargı çıkarır, çaktırmadan verirdi adını hatırlayamadığım bu amca. Külahlar açılır, avuçla ağıza atılır, siyaha yakın kabuğu ve etli kısmı yenir, çekirdekler ağızda biriktirilirdi seri atışa geçebilmek için. Sonra evlere kadar( o zamanlar yürüyerek giderdik evlere, turunç poratakal çiçeklerinin arasından süzülerek) bir koşturmacadır başlar savaşlar yapılırdı gruplar arasında.

Mersin'de hala durmakta olan o eski uzun palmiyeler (cinsini bilmiyorum) vardır Belediye, Postane, Mersin Oteli ve Çamlıbel civarında, işte bu amca ve belkide başkaları da, o uzun palmiyelere çivili özel ayakkabılarla tırmanır o meyveleri toplarlar ve bizlere satarlardı.

Geçen sene İstanbul-Adana uçuşundan sonra servisle Mersin'e geçtim Postane'nin önünde indirdi servis eşim ve çocuğumla birlikte gecenin bir yarısıydı indik servisten ayağımın altında bir şeyler çıtırdadı, eşyaları indirmeyi bitirdikten sonra baktım yerlere, "aman allahım inanamıyorum DARDAĞAN bu" dedim ve hemen ağacın dibinde basılmamış taraftakilerden toparladım ve ağzıma attım.Eşim ve özellikle de hijyen koşullarında yetiştirmeye çalıştığımız oğlum hayretle beni seyrediyorlardı.

İşte yıllar sonra yeniden DARDAĞAN vardı ağzımda "Amcaaa, uzun kargı versene"