|
Sevgili emre albayrak, otlar hakikaten bir dert. Güllerin ve ortancaların altlarındaki çanaklara sonbaharda ağaçlardan dökülen yaprakları yığın yığın sıkıca ört. Kışın hem dondan korurlar hem de baharda, yaprakları kaldırdığında tertemiz bir toprakla karşılaşırsın, hiç ot olmayan. Ondan sonra periodik olarak temizlemeye başlarsın.
Otun çıkmasını istemediğin yerlere veya yürüme alanlarına yol boyunca olan yerlere siyah naylon döşe, üstüne de çakıl at. Yağmur suyunun gidebilmesi için bir iki yerine ufak artılar yap, yani naylonu bıçakla + şeklinde kes, ama boyları3-5 cm den büyük olmasın.
Sana benim bahçemde yaptığım yeri göstereyim; bahçemdeki 219 ve 191 numaralı mesajdaki yol, 184 numaralı mesajdaki gül çanakları dışında kalan çakıllı kısım. Bu kısımların altında sanırım iri kayalar mevcut ki ayrıkları temizlemek mümkün olmadı-ayrık otunun bulunduğu yerde genellikle taş vardır ki kökü bu taşa sarılır kendini emniyette hisseder- ben de ancak bu usulle onlardan kurtulabildim. Sana başka kitaplardan da resim yüklemeye çalışırım.
Bahçedeki asmaların ve sebzelerin altındaki otlara mecburen ufak çapalarla yani elle girişiyoruz. Dedim ya hafta sonu Manyas'a gidiyoruz, Cuma, cumartesi, pazar ha babam di babam otları yoluyoruz, pazar akşamı da yorgun argın İstanbul'a dönüyoruz. Tekrarı ertesi haftaya...... bu böyle gidip duruyor. Ama ben bundan da keyif alıyorum inan.
|