Eskimo, son soru hariç genellikle doğru.
Yukarıdaki resimler, ABD'nin Minnesota Eyaleti'nin Minneapolis şehrinde çekildi.
Dikkat buyurun, eyaletin nüfusu dört milyon, şehrin nüfusu 400 bin civarında imiş.
Her yer, dümdüz. İmar kolay, ama yine de yapmak istemek ve neyi yapacağını bilmek önemli.
Fotoğraftaki ağaçlar, aşağı yukarı 40, evler de 50 yaşlarındaymış.
Görülen evlerin iskeleti ahşap,(tam bizim aradığımız gibi yani.
) dışı siding dedikleri kaplama, damları da şimdi bizde de moda olan shingle. Hepsi Amerikan evleri.
Ayrıntıyı kaçırmadınız değil mi dostlar?
Evler 50 yaşlarında, yani 50 yıldır, bozmamışlar, aynen devam ediyor. ÇAmaşırlık, filmlerde gördüğümüz gibi alt katta ve ortak.
Bizim gibi herkesin evinde çamaşır makinesi yok.
Neyse, oradaki ağaclar 40 yıl önce bir hastalığa yakalanmış, hemen tamamı kurumuş, sonra yerlerine bunları dikmişler, 40 yıl, bir ağaç için çok uzun sayılır mı, bilmem.
İşte o yerleşim yeri 40 yılda yukarıdaki hale gelmiş.
Benim bildiğim İstanbul'daki 40 yıllık mahalleler ise beton yığınlarına döndü.
Yemişlerini yeyip, çekirdeklerini patlangaça mermi yaptığımız çitlembikler yok edildi.
Neyse ki son 10 yılda, yeniden öteye beriye çitlembik fidanları, ıhlamurlar vs dikildi de yeniden yeşil bir İstanbul'a kavuşacağım ümidine kapıldım.
İnşallah bir daha kimsenin hışmına uğramadan büyürler.
Dikkat ettiyseniz yollar tertemiz.
Aaa! ne kadar çevreci insanlar mı diyeceğiz, yoksa kurallara mı bir göz atacağız?
Her evin aşağı yukarı bir dönüm civarında arsası var(daha az veya çok olanlar da var tabii.)
Her evin sınırlarına bitişik kamusal alanın bakımı, o evin sahibine ait.
HAdi be! belediye gelsin temizlesin.
Yok öyle yağma.
Kışın, bir kişi bir evin önündeki kaldırımda yürürken kayıp düşse, kaldırımı temizlemediği için okkalı cezayı ev sahibi yiyormuş. Ne hainler değil mi?
Kiracılar bu temizliğe karışmazmış.
Daha da neler neler...