[kuru.umit]

Sonunda Fındıkaltı denen yere geldik. İnanılmaz güzel bir mekan. Küçük bir gölet, hemen yanında bir çardak. Harika bir manzara. Herkes bayıldı. Orman işçileri kenarda ateş yakmışlar, sabahtan çok erken hayvan envanteri çıkartmaya giden arkadaşları için yiyecek hazırlıyorlar. Tanıştık, bu kadar tatlı insanlar olamaz. Ben tabii çıldırdım, boyuna fotoğraf çekiyorum. O güzel orman emekçileri bizlerle, az olan yiyeceklerini paylaştılar. Yediğim en leziz sucuk ekmeği burada yedim herhalde. Sucuğun lezzeti manzara ve insanlarla ilgiliydi bence. Vedat bir taraftan saate bakıyor, belli vakit geldi, gitmek lazım. Orman emekçileri ile vedalaşıyoruz ve sonra aynı yoldan Yenice’ye dönüş yoluna geçiyoruz. Keşke hiç bitmeseydi dedik ama buraya keşfe gelmiştik zaten. Bunun elbet devamını yaparız. Yol yordam öğrendik artık. Bir de sağlam arkadaş edindik: Emeklerine sağlık Ahmet bey…… Tekrar görüşeceğiz sanırım, bu sefer kısa kesmek de yok.
Gezekalın.