[kuru.umit]

Tekrar Yenice’ye dönüp, buradan Fındıkaltı Orman İşletme tesislerine yöneldik. Burası Yenice’ye 17 km ötede, İncedere mevkiinde. Ormana girdikten kendimizi kaybettik diyebilirim. Her yerden bir su akışı var ve her yerde yeşil, sarı hakim. Dedim ya bugün, güzel bir gün.
Taş tünellerden geçiyoruz. Çok güzeller ama yöre halkı yıkılmalarını istiyormuş. Ahmet bey bizi bir tünelin girişinde durdurdu; ileri de bulunan bir kayayı işaret ederek yandan Atatürk’e benzemiyor mu? Dedi. Gerçekten de andırıyor. Yolda iki afacan kafadar, elleri birbirlerinin omuzlarında geliyorlar. İn yok, cin yok ne işleri var dedim. Ama arabayı durdurup, fotolarını almayı ihmal etmedim. Birer çikolatayı hak etmişlerdi, yanımda getirdiğim gofretlerden birer tanesini alınca neşeleri arttı. Yurdumun güzel çocukları !