|
Eveet, bu bonsai işine bulaşmaktan hep korkmuşumdur. Hani ben şöyle aklıma esince çıkıp gidivermeliyim. O yüzden sanıyorum. geride öyle hassas ihtimam isteyen bir şey olunca ayağıma bağ olur diye.
Fakat Ankara ekibindeki çalışmalardan epeyce etkilenmiş olmalıyım. Geçen hafta sonu terasta fidanlarıma bakarken meşelerimden birini de gözüme kestirdim. Bonsai olabilir diye. Bu sabah listenin altına adımı yazıp yola düştüm.
Meşe fidanımla değil. Ama fotoğraf makinamla. Çok keyfli bir gün geçirdim. Erken gitmiştim. çalışma öncesi son hazırlıklar yapılırken bir taraftan da tanışma ve sohbet çok iyi geldi. Sonra Müjgan Hanımın açış konuşması. Sonra ders.
Ders diyorum. Sınıf ortamında kürsü ve tahta değil, böyle dememin sebebi. İki saat boyunca Konuya ait konuşmalar dışında çıt çıkmadı, diyebilirim. Aramızdaki küçük ağçseverler de dahil herkes büyük bir ilgi ile çalışmayı izledi.
Sonra bir çay molası, Ahmet Demirtaş ve Tuğrul bey sohbet ediyor, ben de büyük bir keyfle dinliyor ve bilgilenmeye çalışıyordum ki; mola bitmiş. Nevsun Hanımın bizi daveti ile dersimize döndük.
Bilmem bonsai işine girer miyim? Ama, girmesem de benim oldukça istifade ettiğim bir çalışma idi. Bir tarftan uygulama yapılırken, bir taraftan, hocalarımız sorulara cevaplar verdiler. Bonsai teknikleri yanında bitki bakımı konusunda da bir hayli faydalı biligi sahibi olduk.
Bu çalışmanın düzenlenmesinde, emeği geçen arkadaşlarıma teşekkür ve kendilerini tebrik ediyorum. İzmirden buralara kadar gelen Sevgili Bonsaisan'a ve diğer hocalarımız Ulmus ve Oğuz Köylü'ye ve dahi katılımcılara teşekkür ediyorum.
|