Güzeller güzeli, Smilax..
Tek kusuru, kibri..
Genç ve yakışıklı, ölümlü Crocus..
Duygusal ozan..
Smilax'ı gören Crocus'un aklı başından gider bu güzellik karşısında..
Aşkını ciğ tanelerine yazar Smilax görsün diye..
Ama kibirli Smilax görmemezlikten gelir Crocus'u..
Crocus anlatır, Smilax duymaz..
Birgün Crocus, Smilax'ı nehirde yıkanırken yakalar ve aşkını dile getirir..
Ama Smilax, 'Benim tutunacak bir dala ihtiyacım yok, hele senin gibisine hiç yok!' diyerek tersler Crocus'u..
Crocus, hayata küser..
Smilax'ın peşinden ayrılmaz ama tek kelime de etmez..
Kırlarda dolaşan Smilax'ı takip eden Crocus'u gören tanrılar,
Onu oracıkta,
Hüzünlü, mor bir çiğdeme çevirirler..
Her ilkbaharda, kırlarda çiçeklenir ve hüznünü haykırır..
Smilax da yaptığının cezasını çekmelidir..
Kendisine tutunacak dal arayan bir sarmaşık olarak yaşar sonsuza kadar..
Rahşan ERDEM
Smilax
Crocus