[kuru.umit]

İyi bir uçuştan sonra Ürdün havaalanına indik. Havaalanında vize almak gerekiyor, 15 USD veriyorsunuz, basıyorlar damgayı. Yeşil pasaport filanda geçmiyor. İki havaalanları var. Bizim indiğimiz askeri havaalanları imiş (Marka Havaalanı). Neyse havaalanından çıkışta gözlerimiz bizi karşılayacak Ürdünlü elemanları aradı, yaklaşık bir saat aradık ne gelen var, ne giden. İstanbul’a telefon açtıktan sonra, bir güzel fırçayı da çektikten sonra birileri geldi, otelimize vardık. Otel dıştan iyi, içten rezalet, temizlik yapılmamış, çarşafların temizlenmediğine dair kuvvetli deliller var. Yeni bir arab faciası yaşanacak galiba, sakin olalım diye telkinlere başladım bile. Neyse ertesi gün kahvaltımızı aldık (Allahtan kahvaltıları güzeldi) ve bizi Jerash ve Amman şehir turunu almak üzere adamları beklemeye başladık. Sizlere yaşadığımız sorunları uzun uzun anlatmayacağım artık. Sonuçta gittiğimiz turun, Ürdün ayağı rezalet, tabii duruma müdahale etse ve kardeşi bile olsa çalışmaya devam eden İstanbul ayağı da bizi çok mutlu etmedi ve her aşamada sorun yaşadığımızı bilin yeter.
Gelelim Jerash şehrine. Bu şehir kesinlikle Petra antik kentinin gölgesi altında kalan bir yer. Amman’a 48 km. Ekstra turda 30 EU verdik. Oraya giriş 2-3 ürdün dinarı (JD). Bir JD, yaklaşık olarak 1,4 USD ye eşit. Aklıma gelmişken oraya USD ile gitmek daha iyi. Alışverişte JD yerine kabul ediyorlar. Ama havaalanından çıkışta bizden vize parası olarak JD istediler. Neyse aksiliklere girmeyecektim. Jerash antik şehri için şunu demek yanlış değil; Roma dışında, bütünlüğünü korumuş en önemli Roma şehri. Bizim Efes ten büyük. Eserler daha ayakta. Girişte İmparator Hadrian anısına dikilmiş olan ve tamamlanmamış olan anıtsal kapısından geçtik (foto 1). Solumuzda hipodrom var ve burada zaman zaman gösteriler yapılıyor. Bize denk gelmedi. Sonra kapıdan rehber alıp içeri girdik. Önce oval meydana geliyorsunuz (foto2,3) Roma alanlarından gördüklerim hep iki yana dizili sütunlar şeklindeydi, bu anlamda burası çok ilginç bir örnek oldu. Rehberin söylediğine göre burası tekmiş. Bu alanı sağınıza alıp yukarı doğru çıkarsanız Artemis Tapınağı ve şehrin Tiyatrosu ile karşılaşıyorsunuz. 1600 kişilik tiyatrosunun tüm basamakları yerli yerinde ve orijinal. Sahnesi ve sahne arkası da öyle (Foto 4). Burada iki tane Arab ne hikmetse gayda ile konsercik veriyor ve JD leri bekliyorlar (foto 5). Daha sonra daha ileriye rehber eşliğinde yürüdük. Sağ tarafta ana yola çıkan sütünlarla yolu gördük (kolonlu yol) (foto 6) . Bu şehrin en güzel yanı sütunlarla çevreli yolları. Bu yollar ana bir meydana çıkıyor. Buradan yürürsenizde oval alana geliyorsunuz. Tüm yol boyunda iki kattan meydana gelen alışveriş yerleri, dükkanlar var (foto 7). Yerlerde geçmişin araçlarının tekerlek izleri bile var. Burada bir tapınak daha var (yanlış hatırlamıyorsam Diana ya adanmış güzel ve heybetli bir tapınaktı (foto 8). Daha sonra bir çeşmeye denk geldik ancak benim gördüğüm en güzel anıtsal çeşmelerden bir tanesi. MS 161 de inşa edilmiş. Çizilen resimler, çeşme önünde suyun toplandığı çok büyük bir çanak, su yollarına suyu boşaltan küçük oluklar, her şey yerli yerinde. Hani suyu bağlasan tıkır tıkır akacak gibi (foto 9). Jerash’ı gezmek 2-2,5 saatimiz aldı. Aldı ama gönlüm orada kaldı, biraz daha zamanı kesinlikle hak ediyor. Jerash çıkışında cam kavanozlar içinde renkli kumlarla şekiller yapan bir sanatçıyı izledik (Foto 10). Tabii ki 1 JD a bir tane satın aldık (foto 11). Sonrasında bir yerel lokantaya gittik, adam başı 8 JD ya yemeklerini yedik. Yemekleri gerçekten lezzetli. Size eğer Ürdün’e giderseniz her gittiğiniz yerde humus yemenizi tavsiye ederim. Humusu bir Antakya’mızda çok sevdim bir de bu ülkde. Yarın Amman şehir turu. Gezekalın