Gelelim resimlere...
Kayınperi kandırdım yer yok diye, her zaman bahçenin son tarafına kafasına göre üç dört sıra patates ekerdi, bu yıl oraya karpuz (ireniwaki ve bradford) diktim. Gerçi geç kaldık biraz ama, aksilik olmazsa eylülün 15 inden sonra yiyebiliriz. Meyvesini gördükten sonra 40 gün sayacakmışız.
Bahçenin sonunda karpuz, berisinde ise üç sıra oturak kuru fasulye var. Daha doğrusu vardı, gözüme az gelince nasılsa araları 110 cm. deyip birer sıra daha ekledim ve beş sıraya çıktı. Sonradan ekilenler geç kaldığı için kuru olmasa da taze olarak yenebilir.
Bakliyatlar; bu yıl her zamanki gibi direk toprağa ektik. Tam sıcak zamana denk geldi ki toprağın tavını sağlamak için çapa makinesi ile çapalamadan önce sulamak zorunda kalmıştık. Ancak ekimin altıncı gününde yağmur yağdı. Toprak üzeri kaymak tabası oluşturarak sertleştiği için bu sene de çoğu topraktan çıkamaz deyip viyollere 150 kök barbunya fasulye ektim. Ancak havalar ekim zamanı sıcak gittiği için çabuk gelişen tohumlar zamanından önce gelişerek güçlenmiş ve topraktan çıkmayı başarmışlardı. Viyoldekileri de karşı komşuya verdik.
Taze fasulyeleri ikiye bölüp 15 gün arayla ekecektik ki yığılma olmasın. Tabi son üç beş yılda olduğu gibi bu yıl da olmadı, hepsini aynı anda ektik.
Biber ve patlıcanlar..
Bunu hanım ekmiş, poşette bahçıvan kabağı yazıyormuş ama bal kabağına benziyor.
Domatesler toplu..
