Bu da Tayland muzu.
Bizim yerli muza göre oldukça uzun bir boya sahip. Meyve yerden 3-4 m yukarıda duruyor. Yapraklarıyla boyu rahatlıkla 5 m'nin üzerinde. Bakalım bu uzun boylu ağaç Akdeniz'in fırtınalarıyla başa çıkabilecek mi?
Ağacı büyük, büyük olmasına da meyvesi küçük. Normalde açıkta bu boyda bir yerli muzdan 40-45 kg meyve alınabilirken Tayland muzunun meyvesi ise 15 kg'ı geçmeyecek gibi duruyor. Tayland'da yerden 5-6 m yukarıda duran 15 kg'lık meyveler de görmüştüm. Onların muz anlayışı böyle. Taylar 5-6 m'lik ağaçlarda 15-20 kg'lık meyveyle tatmin olurken biz 2-3 m'lik ağaçlarda 30-35 kg meyve almaya çalışıyoruz.
Tayland muzunun parmakları yerli muza göre daha kısa. Biraz köşeli. Biçim olarak bizim eşek muzu dediğimiz türü andırıyor ama ondan da farklı.
Tadı yerli muza göre biraz da az şekerli, hafif ekşimsi. Orada muzu sadece soyup yemiyorlar. Balla soslayıp mangalda pişiriyorlar. Kurutup çikolata ya da balla kaplayarak satışa sunuyorlar. Patates gibi kızartıp cips yapıyorlar. Birçok farklı tüketimi var. Bizim yerli muzlar bu işler için pek uygun değil. Çok sulu. Tayland muzu o kadar sulu değil ve bu yüzden daha farklı tüketim olanakları da var.
Diğer bir ilginç tüketim yolu ise yapraklarının da yemeklerde kullanılması. Yapraklar yenmiyor ancak yemek yapımında yardımcı oluyor. Örneğin pirinç, kırmızı fasulye, Hindistan cevizi sütü kullanarak yaptıkları bir tatlıları var. Bunu muz yaprağına sarıp pişiriyorlar. Muz yaprağına sarılmış tatlı bir pirinç topu düşünebilirsiniz. Yerli muzun yaprakları kalın ve gevrek ve bu iş için uygun değil. Tayland muzunun yaprakları ise ince ve yumuşak. Bunun dışında bazı yemeklerin servisinde de kullanılıyor. Yemek tabağının içine, yemeğin altına yerleştiriliyor.
Tayland muzunun çiçeklerinin de tüketildiğini belirteyim. Çiçektem kastım, meyvenin ucundaki kırmızı topuzu. Yerli muzun çiçeklerinin tüketilmesi zor. Çünkü kötü bir tadı var ve kolay kolay yemek istemezsiniz. Tayland muzunun çiçekleri ise pişirilip kolaylıkla tüketilebiliyor. Özellikle hamile kadınlar sık tüketiyor.
Her ne kadar Tayland dışında pek meşhur olmasa da değerli bir tür olduğunu düşünüyorum. Bahçede birkaç tane bulunmasında yarar var.
Daha önce görmeyenler için muz meyvesi yukarıda görüldüğü gibi en son açan yaprakların arasından koni biçiminde çıkıyor. Daha sonra bu koni aşağı doğru sarkıp açılarak muzun parmaklarını ortaya çıkarıyor. Aslında bu durum muzun çiçek açması olsa da doğuma çok benzediğinden "muzun doğurması" olarak adlandırılır. "Muzlar çiçeklendi mi?" yerine "Muzlar doğurdu mu?" denir.
