İçinde bulunduğumuz pandemi sürecinde bir bıkkınlık, bir isteksizlik, her şeyden uzaklaşma gibi sorunlar yaşasam da buna bir son vermeliyim diye düşündüm ve bugün biriken fotoğraflarımı paylaşmaya karar verdim.
Aslında çok değişen bir şey olmadı hayatımızda, sürekli bahçedeyiz. Eşim de 65 yaş yasağını yaşamadı bahçe sayesinde, her gün gitti geldi. Ama belirsizlik, uzaktaki yakınlar için endişelenme, yakın da olsa çocuklarla uzak kalma yıprattı biraz. Tabii zor durumda olanlar için üzülme de çabası. Sıkıcı bir süreç kısacası.
Eskisi gibi her şeyi çok çekmiyorum, rutinde hep aynı şeyler. Ben gördüğümde ilk görmüşüm gibi seviniyorum o başka.
Geçenlerde fırın yandı, ıspanaklı pide yaptık. Onları çekmemişim ya da paylaşmamalıyım diye düşünmüşümdür. Belki de telefondadır. Hatırladığım her zamankinden daha güzel ve lezzetli olmuştu.
Asmaları kaldırıp evciğin güney tarafına hanımeli sardırdık ama çok döküntüsü oluyor. Kokusu mis gibi.
Çektiğimde tomurcuktaydılar, şimdi açtılar.
Sedum kamtschaticum, tomurcuklandı, şu anda açmak üzere.
