bu,
bu,
bu,
bu,
bugibi mesajları dün bilgimi artırmak için girdiğim Mine Pakkaner'e soralım başlığının ilk 8 sayfasında okudum.
Ne sıkıldım,ne bilgi almamı engelledi.
Aksine taa 2006 yılında yapılan yazışmalarda yaşanan duyguları hissettim.
Ben Selluka yetiştirmiyorum ve yetiştirmeyi de düşünmüyorum.Ama o sayfaları okuyor ve yetiştiren arkadaşlarımın,heyecanlarına,mutluluğuna,üzüntüler ine,sohbetlerine ortak oluyor,onlarla beraber üzülüyor,heyecanlanıyor veya mutlu oluyorum.
Burası bir üniversiteye veya bilimsel bir kuruluşa ait bir forum değil.Biz de bilim adamı veya bu konularda yetkili ağızlar değiliz.Dolayısıyla konu ile ilgili
sohbetler konuyu bozmuyor,tat katıyor bence.
Sayın Hamido'nun da dediği gibi bir arkadaşımızı seçelim ve o konu ile ilgili bilgileri zaman zaman ayıklayıp ilk mesaja eklesin.
Bir süre önce sitede bir problem vardı ve siteye bazen giremiyorduk.
Kendimi anahtarını evde unutmuş ev sahibi gibi hissediyordum.
Çünkü burada her konudaki paylaşım bana kendimi evimde hissettiriyor.
Dün sildiğiniz mesajlar arasında benim de mesajım vardı ve ağaçlar.net uyarısı geldiğinde utancımdan yanaklarımın kızardığını hissettim.
Kendimi büyüğünden azar işitmiş bir çocuk gibi gördüm bir an.
Bu sitede bize bilimsel destek veren arkadaşlar da var.Ama tekrarlıyorum;Burası bir bilim kurumuna ait bir site değil.
İnsanların bir parçası olmaktan gurur ve mutluluk duyduğu kocaman bir aile.
Yöneticileri ve diğer katılımcılarıyla.
Ve ben bir parçası olduğumu düşündüğüm ailemden kimseyi kaybetmek,kırmak ve üzmek istemiyorum.
En derin saygılarımla.