Hazeranlar da tohumdan yetiştirmeyi bir türlü beceremediklerimden.Oysa Bursa'nın havasından mı, toprağından mı annemin bahçesinde her yıl kendiliğinden o kadar güzel açarlardı ki. Adadaki çiçekçi nasılsa bu sene Yalova'dan birkaç kök getirmiş görünce nasıl mutlu oldum ve tabi hepsini ben aldım, alırken de tembihledim "sakın bir daha getirme, tek bende olsun!" . Arasıra böyle kıskançlıklar yaparım mesela baskısı kalmayan ya da zor bulunan çok sevdiğim bazı kitapları da tesadüfen kitapçı raflarında veya sahaf tezgahlarında gördüğümde ne kadar varsa hepsini alırım başkaları almasın diye. Konu çiçek veya kitap olunca belki hoşgörülebilir bu huyum, ne dersiniz?
|