Enginarı severim ama yılda en çok üç, bilemediniz dört defa yeriz. Yine de bir kaç enginar yetiştirmek hevesim vardı.
Komşumuz olan on altı, on yedi yaşlarındaki Mehmet'in Taraklı yolu üzerinde Ekinciler Köyü'nde amcasıgilin yaşadıklarını ve Mehmet'in ara sıra amcasına gittiğini öğrendiğimde; ondan birkaç tane enginar çimi (Dip sürgününe böyle diyorlar.) istedim. Bilir misiniz bilmiyorum; Taraklı'nın enginarı meşhurdur.
Üzerinden birkaç hafta geçti ses seda çıkmadı. Sonra geçtiğimiz pazar günü Mehmet telefon edip yüz adet enginar çimi ayarladığını söyledi. Ben en çok on adet diye düşünürken, yüz tane enginar çimi ile baş başa kaldım. Dörtte birini Mehmet alacakmış, gerisi benimmiş.
Bir kısmını diktim, bir kısmını da suya koydum, biraz beklesinler fırsat oldukça dikerim diye.
Sanırım bundan sonra daha çok enginar tüketeceğiz.