Eller amigurumi yöntemiyle harikalar yaratadursun, ben kabiliyetsiz, en sağlam becerisi beş şiş ile patik örebilmek (ki onu da canım babaannem çocukluğumda öğretmişti, mekanı cennet olsun) olan bir zat olmamdan mütevellit, ördükleri bebekleri kuru kuru yutkunarak seyretmekle yetiniyordum
Geçenlerde bir gece aniden oyuncak bebek örme hevesine kapıldım!
Ancak amigurumi yöntemini bir türlü beceremediğim için dedim ki 'beş şişle de gayet örülebilir, üstelik tek parça olur' ve bismillah diyerek elimdeki söküntü iplerle başlayıverdim.
İlk bacağımız şekillenmeye başladığında hala tereddütlerim vardı.
İkinci bacak da oluşmaya başladığında biraz rahatladım.
Bacakları birleştirip doldurunca örmeye devam etmek biraz zorlaşsa da artık şişlerimde sallanan bir alt beden vardı ve devamı için beni motive etti.
Kolları da birleştirip omuzlara kadar gövdeyi tamamladığımda ise yüksek sesle kendimi tebrik ettim. Aslında ayağa kalkıp alkışlamak da istedim ama eşim delirdiğimden emin olamasın diye o kadarını yapmadım
