Mum çiçeğimden kopan yaprağa çok üzüldümdü. Onu atmaya kıyamadığımdan yanı başına toprağa batırdım. Uzun süredir orada öylecene kıpırtısız, ama canlılığını yitirmeden durdu. Geçen gün suladıktan sonra yaprağı çıkarıp, kök olmuş mu diye bakayım dedim, uzayan ve derinleşen bir kökü kırdım çıkarırken.
Meraklı melahatlık iyi değil. Ama ilgimi çeken, yapraktan üremeyeceğini sanırken, o bunu becerebildi. Aklıma bir hikaye geldi.
Ormanda yaşayan medeniyet yüzü görmemiş bir çocuk, börtü böcekle yakından ilgiliymiş doğal olarak. Semenderlerin kopan uzuvlarını yeniden çıkardıklarına şahit olmuş. Bir gün kendi ayağı da kopmuş ve demiş ki nasılsa yenisi çıkar. "Medeniyet" o çocuğu bulduğunda yeni bir ayak büyütüyormuş kerata.
Benim mum çiçeğim de benim inancıma göre davranıp, sanki yapraktan kök saldı diye düşündüm
