Sonbahar geldiğinde bahçesi olanlar, bahçesine sebze ekenlerin meyve ağaçları olanların hiç işi bitmez. Havalar da güzel giderse milleti sarar bir hamaratlık.
Sebzeler toplanır, salçalar, konserveler, meyve suları hazırlanır. Kışlık salamuralar yapılır, reçeller yapılır, ender tatlar denenir, korogakiler yapılır, turşular-sirkeler hazırlanır.
Erişteler kesilir, kışlık yufkalar hazırlanır....
Bütün bunların yanında bahçe işleri de vardır. Budanacak bitkiler budanır, saksı bitkilerin bakımları budamaları yapılır, güllerin çanakları temizlenir, gübremelere ve malçlamalara başlanır.
Kışlık ekilecek soğan-sarımsak ve bakla gibi sebzelerin yerleri sürülür, bellenir ekime hazır hale getirilir.... ve daha bir sürü iş, say say bitmez.
Eğer bir de benim gibi kışı başka bir yerde geçiriyorsanız dönüş hazırlıklarına başlaması da cabası. Motor takmışcasına çalışırsınız.
Bu hızlı çalışma sonrası yorgun argın eve girdiğinizde zaman zaman sizi karşılayan güzellikler de vardır.
Örneğin; temizlenmiş ve soğuması için buzdalabına konmuş bir kase nar veya taze demlenmiş mis kokulu çay.
Evvelki gün içeri girdiğimde bir de baktım ki Oğuz bahçeden kopardığı 16 tane narı bir güzel soymuş, bir tepsi soyulmuş nar yemem için beni bekliyor. Gözlerim bayram etti.
Ben bunu 3-4 günde tüketirim, her akşam koca bir kaseye doldurduğum tanelenmiş narları TV karşısında dizi seyrederken kaşıklamak en sevdiğim şey.
Bahçede 7 ağaç nar var. Bir tanesi Hicaz narı, ekşi bir tür, bunların içinde iki tanesi çekirdeksiz nar. Bu türün narları öyle koyu kırmızı değil, iri dişli ve pembemsi bir renkte ama o kadar sulu ve tatlı ki yemeğe doyum olmuyor. Benim de en sevdiğim nar.
Ben seviyorum diye de Oğuz hep bana bunları soyuyor.... haydi sizde buyrun koca bir tepsi soyulmuş narımız var. Ben kasemi aldım.
