Sürekli aynı bahçenin resimlerini eklerken faydası olacak bilgileri özellikle tekrar paylaşmak isterim. Bu yıl domateslere uyguladığımız
destek sistemi mükemmel işe yaradı. O kadar rüzgar, fırtına, yağmur gördü ama hiç sorun olmadı. Yine mesajda paylaştığım gibi kimi fasulye ve barbunyalara da benzer taktik uyguladım ve güzel oldu. Daha önce bilinen yöntem ile fasulye ocaklarının kenarına kargıları dikip iki ocaktaki dört beş kök fasulye-barbunyayı bunlara sardırıyorduk. Bu yöntemde kötü taraf toprak sertleştiğinde kargıyı saplamak zor oluyor. Ancak onu da şöyle çözdük; bir buçuk metrelik demiri toprağa çaktık eşimle, demirii sağa sola sallayarak kenarında açılan boşluğa bir miktar su dökerek toprağın oluşan boşluğa girmesini engelledik. Daha sonra demiri iyice toprağa çakarak deliği derinleştirdik ve demiri çıkardığımızda oluşan boşluğa kargıyı rahatlıkla yerleştirdik. Bundaki sorun zamanla toprağın sulanması ve oluşan şiddetli rüzgarların sayesinde kargıların meyvelerin yükü de binince yan yatmasıydı. Bunun önüne de tüm kargıları üstlerinden iple birbirine bağlayarak geçebildik. Dördüncü yılımızın sonunda ideal yöntemlere ulaşabildik
22.07.2017 tarihli domateslerimizden...
Hafize önden...
Hafize arkadan...Hafizeler pek güzel, pespembe, düzgün hatları, diğer domateslere göre biraz daha sert yapısıyla tadı bir tık geride olmasına rağmen darbelere daha dayanıklı.
Mükemmel italian heirloom domates...Söbe, yumurtamsı yapısı, omuzları sarımsı, dümdüz, girinti-çıkıntı olmayan yapısı, sulu, incecik kabuğu, bol sulu gerçekten mükemmel tadı ile bu yıl da domatesler içinde gözdemiz oldu. Hiç mi kusuru yok bu arkadaşın derseniz; dal-yaprak yapısı çok narin, çok fazla meyve dökümü olmadı, genelde kök başına beş altı meyve, tane başı ağırlık 250 - 400 gr. desek iki üç kilo meyve ancak topladık. Bunu hesaplamak için özel çaba sarfetmediğim için hesabımda hata olabilir. Bir diğer ayrıntı bu yıl 90 kök civarı domates diktik ve içlerinden beş kök kadar mantari hastalık sebebiyle dalları siyahlaşarak fire verdik, bunların ikisi italian domatesti. Ancak özellikle bu yıl ilk yediğim domatesin ağzımda eriyip giden tadı hala aklımda.
Domateslerin fiziksel olarak en güzeli 'blue beauty' ve bu yıl ilk kez denediğimiz 'russian cossack' ... Mavi güzellerimiz geçen senenin aksine bu yıl daha iri, lezzetli ve verimliydi. Bunda sıranın sonuna dikilmesinin ve dolayısıyla kökünün daha ıslak kalmasının sebebi olabilir.
