|
Fidanlıkta bir dutum var..yetip artıyor..evvelki gün eşim geldi, doya doya yedi dutları..topladı, eve, ablasına annesine de götürdü..
Lapseki kızı olduğu için kiraza duta bayılır..ağaca bile tırmanır yaşına bakmadan..ama bana yardım etmiyor..sadece nergislerin sökümüne yardım ederim, domates, biber, zeytinle falan uğraşamam dedi ve çekip gitti Çanakkale'ye dün..
Zaten benim bunca tarımsal işime her zaman karşıdır..bırak bu işleri, nergislerin sana yeter artar uğraşmak için der durur..sakatlıyacaksın birgün kendini diye hayıflanır durur..
Ben de bazen düşünürüm; ulen diyorum kim yiyecek bunca domatesi, biberi, hıyarı, karpuzu..kim için yapıyorum, bazen kafam duruyor..yine de kaldığım yerden devam diyorum..aslında eşim haksız da değil..yaptığım işlerin toplamı benim normal gücümü aşıyor..
Neyse..bugün farkettim dutun yanındaki yılan derisini..eşim dut toplarken yoktu..yılanlar böyle eternit altındaki kanallara bayılıyor..belki de biz dut yerken eternitin altındaydı hayvancağız..
Allah'tan dua ediyorum, eşim geldiğinde yılan falan görmesin diye..adımını atmaz bir daha..
Zaten geldiğinde fidanlıkta yalnız başına gezinmesine göz yumamam..ben önden yol açarım o da güvenle arkamdan gelir..çünkü, her taraf otluk çöplük..
|