|
hayır Ece o dünyanın yüzyıl sonraki hali.o rüya sana gösterildi.simdi tüm yaşadıkların,kara kedi,ben gerçeğiz dedi ağaç.rüyayı sessizlikle dinleyen ağaç gövdesinde kocaman bir boşluk açarak Ece'yi kucakladı.Ece'nin bedeninden mutluluk akıyordu.bu sıcaklık bütün heryanını sarmıştı.ağaç:"rüyayı izle"dedi.Ece bu kabusu insanlığın yokoluşu olarak düşündü.ağaç:endişelenme.Biz bir döngü içindeyiz.ağaçlar bu döngüde en sanssız yere sahip.su,kendini temizliyebiliyor.Gökyüzünü biz temizliyoruz.toprak bize biz ona dönüğüz.ama bir ağacın yok oluşu evrende telafi edilemeyecek kadar önemlidir dedi.Ece ağacın gövdesinden yavşça ayrıldı.ardıç kocaman damlalarından,gözyaşlarından bir tane daha akıttı istemeyerek.Ece:sana söz dedi.bu gece seninle konuştum.ama artık biliyorum ki,kara kedi ve rüya bana bir pencere açtı.Bu pencereden evren konuşuyor.ve bu çok muhteşem bir şey.ağaç:Ece seni ve senin gibi konuştuğumuz insanlar var.şimdi kara kediye git ve onu dinle.o sana birseyler anlatacak.dedi ve sessiz gecenin alaca karanlığında konuşmayan bir ağaca döndü.kara kediyi bulmak üzere yola çıktı.
|