Sevgili Dongyul, geçmiş olsun; çok üzüldüm. Ben de zararlar gördüğüm için seni çok iyi anlayabiliyorum.
Çok yazık, insan emeğine mi üzülsün, harcanan zamana-suyamı üzülsün, bitkilerinin yok olmasına mı üzülsün, bir de insanların bu kadar vurdumduymaz, anlayıştan-dikkatten uzak olmasına mı üzülsün...