bitkilerle ilgilenmek felan hoşta benim gibi böcek fobisi olanlar için iki ucu moklu değnek.
ailem felan hep anlatır küçükken solucanları tırtılları felan avuçlayıp cebime koyarmışım
şimdi ne oldu da ne değişti bilmiyorum ama özellikle eşek arısından korkuyorum.bal arısının işi gücü çiçekler olduğu için insana ve yemeklere pek gelmiyor ve rengi boyutu daha uysal geldiği için pek etkilenmiyorum.
ama eşek arısı geldiği vakit o iğrenç yaratığa tahammülüm yok.çocukken yolda yürürken durduk yere koluma baya bir büyük arı çarpıp sokmuştu.sanırım bu tür travmalar ileriyi de etkiliyor
) dengesiz bir böcek.böcekgillerin serserisi...yok olsa doğanın dengesi bozulsa razıyım yani o derece bir kin besliyorum
hele birde halk otobüsünde cam kenarında oturmuşken o lanet sağı solu belli olmayan eşek arısı camın orda vızıldıyorsa yanına gelmemesi için her türlü dua okursunuz.hayır bir de o kadar kişinin içinde rezil olmak var
şekilden şekile girmeler bir yaşlı gelse de yer versem moduna giriyorsunuz
neyse uzun lafın kısası evet çiçeklerle ilgilenmek gerkeçten huzur veriyor.hayat öylesine mekanikleşti ki ne çocuk olmanın ne büyümenin dahası insan olduğunuzun farkına varamıyorsunuz ne yazık ki dünya daha iyi bir yere de gitmiyor.savaş terör yoksulluk kaos günümüzün gündemi...