|
Korkarım öyle GLCN.
(Dallas dönemi dizilerinin replikleri gibi oldu)
Şaka bir yana; bu noktada yine "acaba bizler ne için yeşil ile, bitkiler ile uğraşıyoruz" diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Çünkü; sabır, uğraş ve zaman nihayetinde, o çok sevdiğim, ama hayatım boyunca çok nadir, sayılı zamanlarda içime çekebildiğim mis kokulu bir çiçeğini görebilirsem tüm bunlara değeceğini düşünüyorum.
Hatta, o çiçek hiç gelmese bile olur diyorum.
Çünkü aslında, ortada "değecek" denecek bir mevhum yok; zira tüm bu "meşakkat" diyebileceğimiz uğraşlar aslında "zor" gelmiyor, "yük" olmuyor...
Akşamları, kısacık sürelerde bile olsa onlara ayırabildiğim zamanlar beni rahatlatıyor...
Varsın çiçeksiz olsun; varsın kokmasın benim fullerim...
"Fullerim"...
|