|
Her penceremin önünden geçişimde durup da sakız sardunyalarımı izleyişimden bahsetmiştim. Bugünlerdeyse pencereme bakıp da izlediğim başka bir şey oldu. Bir kumru çifti sakız saksımda yuva yapmaya başladı. Çok sevimli duran hayvanları saksımdan kovmaya kıyamadım. Ben de rahat rahat yuvalarını yapsınlar keyiflerine baksınlar diye sakız sardunyalarımdan ikişer üçer çelik aldım ve saksımı güzel çiçekleriyle beraber kumrulara teslim ettim. Her sabah usulcacık gelip öğlene kadar yuvalarını biraz daha biraz daha inşa ediyorlar. Ben de sakince salona geçip onların bu cıvıl cıvıl çabasını izleyip güne öyle başlıyorum. Sardunyalarıma gelince bi senedir nasıl çelik alınacağını öğrenemeyip çelik denemelerimi sonuçsuz bırakıyordum. Belki de bu sefer becerebilmişimdir de sardunyaları da kurtarabilmişimdir. Hem de çoğaltarak
|