Sevgili gilan, ot yolmak, İstanbul dan Ankara ya gitmek uzere yola cikip tam da Ankara ya yaklasmisken aksam olunca biraz dinlenmek uzere uyuyup, uyandığında kendini yine İstanbul a yakin bir yerde bulmak gibi bir sey. Sonu yok. Mart- Kasım ayları arasi surekli ot yoluyorum.
Belki emekli olsam, köyümde yasasam bu kadar zor olmayacak. Her gun yeni çıkanları kendimi yormadan temizleyeceğim. Ama calisinca ve bazen haftada genelde iki haftada bir bahceye gidince, hele yağmurda yağmışsa, başladığın noktada buluyorsun kendini. Otu koparmak çözüm degil, köküyle cikarmak gerek. Su anda ellerim zimpara kagidi gibi. Belimi soylemiyoru, bile.
Yine de bahceyle ilgilenmek cok keyifli.