Bahçenin budanmış, temizlenmiş, açılmış görüntüsü bana çok enerji verdi. Nedir bu bahar Allah aşkına, insan hiç yorulmam sanıyor
Sanırım tabiatın böyle pırıl pırıl canlanmasının arkasında da insandakine benzer bu enerji yatıyor
Heveslendim şimdi, dikilecek sardunya çeliklerim var, bir türlü hangi saksıya dikeceğime karar veremiyorum. Geçen yaz aşırı sıcaklarda kurumuşlardı, bir daha yok demiştim ama dayanamadım yine çelik topladım, apartman bahçelerinden.
Önceki akşam can sıkıntısıyla çocukları alıp yürüyüşe çıkmıştık, daha önceden hep gözüme takılan bahçesi bol çiçekli bir apartman vardı yanından geçerken acaba istesem mi istesem mi diye düşünürken eşime açtım, lütfen hadi girelim bir iki dal isteyelim dedim.
Eşimin yoğun muhalefetiyle karşılaşınca sinmek zorunda kaldım ama yol boyunca aklım orada kaldı. Dönüşte bilerek aynı yolu yürüttüm belki bir umut bir şey çıkar, binanın yanından geçerken benim tatlı kızımı gören amca, "gel buraya salıncak var, salıncağa bin" demesin mi
Hemen araya atladım, "amca çiçekleriniz çok güzel", amca da dertliymiş "ah kızım ah çiçeklerin başına neler geldi" diye anlatmaya başladı. Yanlış ilaçları yanlışlıkla karıştırıp sıkmış, şimdi korka korka bekliyor bir şey olur mu diye anlatırken
o arada biz çoktan bahçeye girmiştik. Laf lafı açtı, bahçede oturanlar eşimle tanış çıktılar, ben de o arada bütün bahçeyi gezdim, fotoğraflar aldım, amca koca koca sardunya dallarını çatır çatır kırıp bana verdi.
Çocuklar kendilerine minik bir abla buldular, oyun oynadılar. Çok sonra eve kucağımda koca bir buket sardunya çelikleriyle döndüm.