Sevgili Gilan,
Seni yeniden buralarda görmek ne kadar büyük bir mutluluk. Çok uzaklarda da olsa kalpte özel yeri olan dostlar vardır ya hani, onlardan birisin sen de benim için. Aranan, özlenensin!
Ne mutlu sana, anne olmuşsun. Senin çok güzel bir anne olduğuna ve ufaklığı o güzel kalbinin gücüyle çok güzel yetiştireceğine eminim. Doğa sevdalısı bir ufaklığımız daha olması ne büyük mutluluk...
Ben son zamanlarda tüm pozitifliğime rağmen çok yorulduğumu hissediyorum. Yetişemiyorum tek başıma. Annemin hastalığı da iyiden iyiye tuz biber oldu. Korumaya alamadığım çok bitkimi kaybettim. O güzel manzaralar tekrarlanır mı bilemiyorum. Pazar günü terasa çıktığımda gözlemlediğim umut verici görüntüler de yok değil gerçi. Her saksıda milyon tane çimlenmiş bitki var. Hercailer o kadar çok ki! Biraz şaşırtma bile yaptım. Bir de ekeceğim tohumlar da girince işin içine yine olur diye umut ediyorum.
Benim evdeki kedicikler ben sıksık hastaneye gitmek zorunda kalınca çok özlüyorlar beni. Eve gelince tepemdeler sürekli. Senin mor kediciği okuyunca çok üzüldüm. İnsanoğlu çok kötü. Geçtiğimiz aylarda ben de benzer bir durumla karşılaştım. Biri Facebook'ta Bursa hayvan sahiplendirme sayfasına yazmış, dağ yoluna atılmış bir Van kedisi var kötü durumda diye. İçime dert oldu. Yana yakıla arkadaş aradım yanıma dağ yoluna çıkmak için. Çıktık bir arkadaşla beraber. Yanıma yaş mama da aldım. Söylenen bölgeye gittiğimde şoke edecek bir görüntüyle karşılaştım. Safkan bir Van kedisi. Dünya güzeli bir can. Yeni kısırlaştırılmış bir erkek pisicik. Ama ne yazık ki bu can da boyalı...
Hikayesi sonradan araştırınca çıktı ortaya. Bir aile yavruyken aldığı van kedisin artık büyüdü diye bıkıp barınağa terk ediyor. Henüz yaşında bile yok oysa. Başka birileri sahiplenmek istiyor. Barınak da kısırlaştırıp veriyor aileye. Ama eve alıp götürünce bakmak zor geliyor onlara da ve evi bulamasın diye çıkarıp dağ yoluna atıyorlar bu çocuğu. Ne avlanmayı biliyor, ne kendini korumayı. Köpeklere gidip oynamaya çalışıyormuş kuzum. Aç kalmış, üşütmüş, solunum yolu enfeksiyonu olmuş. Yol yapım çalışmaları vardı. İşçiler için yerler yapmışlar. Bu zavallıcık da girip orada ısınmak istemiş, onlardan yemek dilenmiş. İnsan nüsvetteleri onlardan yemek istemesin, kaçsın diye almışlar yol boyadıkları sprey boya ile bu çocuğu boyamışlar. Gözleri akmıştı, çok hastaydı. Buna rağmen hep sevilmek istiyordu. Boxın kapısını açınca kendi girip oturdu. Alıp veterinere götürdüm. Oldukça uzun süre tedavi gördü. Tüyleri uzun süre temizlenemedi. Yuvalandırdık sonra. Bunlar ömür törpüsü. Merhametsiz insanlardan korusun Allah bu canları...
Sevgiler, selamlar...