İlk fotoğraf yukarıdaki mesajda yaptığım elma sirkesinin bir hafta sonraki hâli. Üzeri beyazlaşıp sirke anası oluştu zamanla. Süzdükten sonra maalesef sirke anasını attım.
Şişeleyip buzdolabına koyduktan sonra bir tane daha sirke anası oluştu. Bunu çamaşır makinesinde yumuşatıcı yerine kullandım.
Bu da üzüm sirkesi denemem. Köyde kır gezilerimde rastladığım koruklardan salkım salkım koparıp kovama atıyordum. Sirkem kırmızı olsun istediğim için daha çok mor koruk topladım. Arada evlerde atılacak gibi olan sarı üzümleri de kıyamayıp kovama atıverdim.
Üç ay ağzı kapalı karanlık bir yerde bekledi. İçine elma, armut kabukları haricinde hiçbir şey atmadım. Tarsus'ta komşu teyzenin her yıl yaptığı tarifi uyguladım. Bol kurtlu (sirke sineği kurdu), sinekli ve ekşi kokulu bir sürecin ardından dün süzüp şişeye aldım.
Teyzeye tattırıp olup olmadığına göre salatalarda kullanacağım
Buzdolabı kapağındaki ilk şişe sirke değil, yabanî (taş eriği) erik ekşisi.
Elma sirkesi yaptığım şişenin iş bittikten sonra yıkadığımda elmas gibi parladığını eklemeden edemeyeceğim
