Merhaba arkadaşlar yazdan beri yaşadığım güzel bir olayı sizlerle paylaşmak istedim.Yaz öncesi bir gezi sırasında uğradığımız bir cafede bende olmayan bir cins menekşeden bir çelik aldım (normalde iki çelik alırım ne olur ne olmaz diye ama ayıp olmasın diye bir tane aldım
) Ve bu çeliğimizden aşağıda göreceğiniz gibi küçük bir yaprak çıktı yavru demiyorum çünkü sıcaklar başladığı için sanırım sadece minik bir yaprak çıktı. 1 ay o şekilde kaldı ve annemiz sıcağa yenik düştü çürüme köklere ulaşmadan toprağa en yakın yerinden kestim. 1 numaralı fotoğrafta göreceğiniz gibi o minik yaprak tek başına kaldı. Ben de kıyamadım yaşadığı kadar yaşasın dedim eskilderden jurassic parkın meşhur sözüdür ''Yaşam bir şekilde yolunu bulur'' diyerek yaşamın yolunu bulmasını bekledim yaklaşık 1 ay öyle kalan bu minik yaprakta bir şey dikkatimi çekti o incecik sapının üzerinde toplu iğne başı kadar yavrular gördüm hemen yavruların olduğu kısma kadar toprakla örttüm bir süre daha toprak altında kalmalarını sağladım 2 numaralı fotoğrafta biraz daha büyümüş hallerini göreceksiniz. Aylardan oldu kasım ve yaz başında yavru olan yaprağımız artık bir anne üstelik yavruları kendisinden büyük 3 numaralı fotoğrafta bunu göreceksiniz annemiz kırmızı çizgiyle belirtilmiş. Anneyi yavrulardan ayırdım çünkü yavruda şekil bozukluğu olacaktı. Üzüldüm ama yaşama tutunup arkasında hayata kendine dair bir yavru bıraktığı içinde sevinçliyim bu hikayeyi sizlerle paylaşmak istedim uzun oldu baya ama yaşama dair güzel örnek olabileceğini düşündüm. Herkese bol şans...
1. fotoğraf
2. fotoğraf
3. fotoğraf
4. fotoğraf
