|
Gazeteden kese kağıdı yapan biri olarak; bunu sadece geçmişte bir anı olarak hatırlamaktan öte bugüne bir faydası olmadığını düşünüyorum.
Bazen biriken, bazende iade gazeteler toplanır; genelde çiriş adı verilen ve ayakkabı tamircilerinin kullandığı yapıştırıcıyla "imal" edilirdi...Kilo çeksin diye içine Teksas, Tommiks sayfaları da bolca ilave edilen kesekağıdı o toraman haliyle satılırdı...
O yıllarda okul tatillerinde manavda çalışırdım ve işte o kese kağıtlarından biriyle rametli ustam İsmail Amcam fotoğrafımı çekmişti, resmi de buraya ekleyim ki; belge yerine geçsin.
Müşterilerimizin cebinde mutlaka bir-iki file bulunurdu...Ayrıca; yüklüce alış veriş yapanlar bunu hamallara küfeyle taşıtırlardı.
O yılları bugünlerle kıyaslamak zaten mümkün değil; her şey sade,basit fakat insanlar daha alçak gönüllüydü.
Kesekağıdı olsun ama o eski şekliyle değil, sağlık açısından uygun kolay yırtılamayacak şekilde hani, o Amerikan filimlerinde görürüz ya öyle olsun.
Pazarlarda öyle naylon poşetler var ki; kokusu bile tahammül edilebilir gibi değil ve belediyeler bu konuda üzerine düşeni yapmalı.
|