https://www.youtube.com/watch?v=KzOT-tmMGHg
Hüzün zaman zaman deli dalgalar gibi gelir,
Gönlümün kıyısına vurur…
Hazan – hüzün – sarı yapraklar – serinleyen hava – artan rüzgarlar – tenhalaşan ve sessizleşen ortam…Sonbahar geliyor artık...
Sabah hazan-hüzün derken arka arkaya dört insan, dört ayrı hikayeye tanık oldum, uğraşsan film, azmetsen televizyonlardaki uyduruk hikayelere on basan üç yıllık dizi çıkarırsın…
- İki çocuk sahibi koca evini, ufacık çocuklarını bırakıp karısına haber etmeden nereye gider bu bayram arifesinde, ne düşünür bu kadın bir başına, ne yapar…
- Üç yıldır çocuğu olmayan gencecik kız, karalar bağlamışken bu sabah tedaviye gerek kalmadan hamile olduğunu öğrenip çevresindeki insanların boynuna kim olduklarına bakmadan sarılırsa bu mutluluk nelere değer…
- Geçmişinde tefeciliğimsi işlerle onlarca aileyi yok edip zora sokan baba, benzer duruma çocuğu düşerse bu ilahi adalet karşısında ne hisseder, ne hissetmeli…
- 70 yaşında amca arada sohbet ederiz, ayrılırken ‘iyi bayramlar’ dedim. Geri döndü oturdu tekrar sandalyeye. “zamanında kötü şeyler yaptım ben, [80 li yılları kastediyor] benim sattığım silahlarla onlarca insan ölmüştür belki, cezaevine girdiğimde benim yüzümden içeri girmiş insanlar gördüm. Her bayram çocuklar ana babalarının elini öpmeye gider, ana babalar çocuklarının ellerinden tutar gezdirir, benim yetim bıraktıklarım nereye gitsin her bayram, [ odaya sessizlik çöktü, o koskoca çatık kaşlı gaddar adam ortadan kayboldu sanki, gözleri doldu ve hiç beklemediğim titreyen bir sesle devam etti] işte o yüzden bana bayramlar haram, her bayram hasta olurum ben. [Dışarı çıkacağı için gözlerini sildi hafiften, boğazını temizleyip yumuşattı tükrüğüyle ve kalkarken devam etti] hani son zamanlarda moda oldu ya, kimse Kenan Evreni sevmez, işte ben bu yüzden severim, keşke bu .okları yemeden önce bizi içeri atsaydı”
… Aşınan kayalar gibi ruhum suskun, yorgun, öylece durur…
Islak kumlara yazılmış hikayeler ummana karışır,
Silinir yavaş yavaş…
Her dalga ömrümden bir şeyler koparır…
İşte insan hikayeleri, her şey insanoğlu için, ölüm, zulüm, zenginlik, yoksulluk, hastalık, güzellik, aşk… Bazen karşılaştığım her insanı içime katasım geliyor bu hikayelerle, bazen de tüm insanlardan kaçasım.
Ağır ağır sönen gönlüm,
Sakin koyları özler,
Son kum tanesi olana kadar…