İyi dilekleriniz için teşekkür ederim Betül hanım...
Size ve ağaçlar netteki arkadaşlarıma uzun bir süreden beri hep kedilerimin fotoğrafını göstermek istiyordum, ama bir aksiliktir bir türlü yayınlayamadım,
gün bugündür, kediciklerimin fotoğraflarını paylaşma günü
Hayatımda hiç kedilerimin olmadığı bir dönem olmadı hep yanımdaydılar, şu ana kadar toplam 20-30 kedim oldu ve hepsini sokaklardan aldım veya bizim evin
kapısına geldiler, evde başka kediler besliyorum diye ilk başlarda almak istemedim ama onlar ben bu evin kedisi olmak istiyorum dercesine beklediler ve sonunda da
kendilerini bana kabul ettirdiler. Kedilerime genelde (Osman, Hasan)
gibi türk insan ismi koyuyordum ki. Bu durum son zamanlarda değişti.
Doğrusu evin kapısını açıp sokağa karşı Osmannn diye seslenip kediyi çağırmak çok komik oluyordu
Beykozdan 28km uzakta Eyüp ilçesinde Pierre loti tepesi vardır, mezarlığın yanına kurulmuş kafe ve restorantlar vadır burda, haliç manzaralı...
7 sene önce abim ve ablamlarla buraya gittiğimizde masa masa dolaşan ve yiyecek verildim mi hapur hupur yiyen bir kedi gördüm, belli ki çok açtı.
Uzun kulaklı, ince boyunlu ve kırık bıyıklı bir yavru kedi
Benim olmalı dedim bu kedi... Ve olduda... Kaderde bu kediyi alıp 28km uzaktaki evime getirmek varmış.
Şimdi 7 yıldır benimle birlikte... İsmini onu bulduğum yerden aldı... İsmi Piyer.
(Diğer kedimi başka bir zaman tanıtırım, umarım sıkmamışımdır sizi.)