Prensesim(Epiphyllum oxypetalum)'i kumrulardan korumak için uyguladığım ilk ve saçma yöntem (saksısına rastgele şişler daldırmak) en işe yarayanı oldu, bu sayede artık saksıya yaklaşmayı denemiyorlar bile...
Ancak Prenses'in saksısına yaklaşamayınca diğer saksıları yuva olarak yoklamaya başladılar (kötü balkonuma neden kafayı taktıklarını bir anlayabilsem) ve bu kez de geçenlerde budamış olduğum nakkaş sarmaşığının saksısına göz koydular
Aslında bunu sorun etmezdim ama el kadar balkonumda bütün bitkilerim mecburen iç içe duruyorlar. Kumruların o saksıya gelip gidebilmek için atlaslarıma çarpmadan geçebilme şansları çok az, ayrıca ben çok sık balkona çıkıyorum (bu kadar insan hareketi olan balkona yuva yapmak için bu ısrar niyedir onu da bilemedim) ve kumru hayvanı kendi gölgesinden bile korkuyor, haliyle ben balkona çıktıkça da ürkeceklerdir...
Kumru düşmanı olmadan önce (ki buna ramak kalmıştı) bu soruna yapıcı bir çözüm bulmak adına harekete geçmeliydim.
Kullanmadığım malzemelerin arasında eski bir sepet gözüme ilişti, 'harika bir yuva' diye içimden çığlık attım (kumru gibi düşünmeye fazla kaptırmışım, kabul ediyorum
) ve balkondaki (benim hareketlerimden ve atlaslarımdan) en uzak köşeye güzelce yerleştirdim.
Sabırsız kumru çiftimiz için 'içine biraz toprak koyup, üstüne de kurumuş nakkaş sarmaşığı dallarını yerleştirerek' ellerimle yuva hazırladım...
Yuvanın yanından uzaklaşmamla birlikte incelemeye geldiler hemen, inşallah beğenirler de bizi rahat bırakırlar artık
Küçücük ve pis balkonumun sıkışıklığını da göstereyim size... Birer de yumurta kabuğu taktım kızlarıma, pek nostaljik oldular
Bu da Süslü(Epiphyllum curio)'nün, balkona çıktıktan sonra serpilmeye başlayan yeni sürgünü yani benim için 'balkonu sevdiğinin ispatı'
