|
Ablam gerçekten çok yoruluyorum, işte bunlara bakınca dinleniyorum.
İki günden beri yine bir inşaat zımbırtısı çıkardım. Su basmanını geçen sonbaharda yaptırıp bırakmıştım. Niyetim yine sonbaharda devam edecektim: Salona 30 mkare bir ilave. Aradaki pencere açılıp salona katılacaktı. Ama asmalar sebzeler çimento tozu yemesin harç olmasın diye sonbaharı bekleyecektim, bekleyemedim.
Nitekim haç ta yedik, çimento tozunu da. Lakin çok ihtiyaç olmaya başlamıştı. Çocuklar geldiğinde falan daha rahat ettirmek için.
Haa bize yetiyordu aslında...Domates saksıları ve bazı hassas bitkilerle beraber yaşayıp gidiyorduk aynı ortamda..ama bir de evin diğer sakinleri oldu birden bire..
3-4 ay önce bizim açık pencereden eve girip çoğalmıştı. Sevdik, sevindik ama bir ay önce topladı çocuklarını ve taşındı gitti..Çok üzülmüştüm çünki bebişlerini sokakta kaybedeceğinden korkuyordum.
Aa..dün bir de baktım gelmişler hem de hep beraber. Ana , üç kız bir erkek yavru.
Okadar sevindim ki neye o kadar sevindiğimi ayıramadım. Minikleri özlediğimden mi yoksa başlarına birşey gelmeden hala yaşıyor olmalarından mı bilmem.
Ama beni yadırgıyor yerlerinden çıkmıyorlar..İki günden beri ortalık yerlere peynirler atarak çıkardım ortaya yavaş yavaş.. Erkek olan siyah çizgili çok tırsak zorla çıksa da kendisine bakmamdan bile korkup kaçıveriyor.
Ama bakın ne kadar tatlı değiller mi ?
|