Laleci kardeşim sana bu meseleyi şöyle izah edeyim, aslında yaram derindir deşmeden yüzeyden anlatayım.
Van'da yaşadığım yedi yıl boyunca sokak hayvanlarıyla çok haşır neşir oldum. Yaralı olanlar, annesi, kardeşleri ölüp öksüz kalanlar, aç olanlar, susuz olanlar, kediler, köpekler, kuşlar velhasılı yardıma muhtaç olup da elimin erdiği, gözümün gördüğüne gücümün yettiği kadar yardım etmeye çalıştım.
Kedi taifesini evime aldım bazen evimde iki üç tane aynı anda kedi oldu, misafir kabul edemediğimiz oldu, yaşam alanımız evde oldukça sınırlandı ama şikâyet etmedik.
Dışardakilere kış geceleri saat on ikilere kadar yemek taşıdım, ciddi olarak bütçem sarsıldı, kendi ihtiyaçlarımdan vazgeçtim. Yaralı hayvanları şehir dışındaki veterinerlik fakültesine taşıyana kadar arabanın içine ihtiyaç gideren hayvanlar, kusanlar oldu, arabanın kokusu çıksın diye çamaşır sularıyla petrole çekip de yıkadığım günleri unutamam.
Hamileyken karnım burnumda evden çıkmam tehlikeliyken kampüsteki yavru köpeğe yemek, aşı ve damla takviyeleri için günlük yüz km. yol yaptığım da oldu, bayırdan aşağı yanıma gelmeye çekinen Dilsizime yemek götürdüğüm de.
Bu süreçte bana yardımcı olan insanlar oldu, bakış açısı değişenler, etrafındaki hayvancıklara karşı daha merhametli ve dikkat kesilir oldular
-Allah o insanları iki cihanda mesut etsin- bazıları engel olmaya çalıştı evimi bastı, tehdit etti - onların da ruhlarının hamlığına veriyorum, Allah ıslah etsin-.
Bu süreçte açılan kalp gözümle gördüm ki asıl korkulması, huylanılması, dikkat edilmesi gereken canlı hayvan değil insandır. Hayvana verdiğiniz sevgi asla karşılıksız kalmaz
ve o size asla sadakatsizlik etmez. O hayvandır, mazlumdur. Yardıma ve korunmaya -hiç değilse kötülük yapılmamasına- muhtaçtır. Allah'ın sessiz ailesidirler. Allah'ın bize emanetleridir. İnanç kısmı kişinin aklına ve vicdanına kalsa da işin insanî olma, ahlâklı ve merhametli olma boyutu tamamen evrenseldir ve biz insanların başlıca sorumluluğudur.
Böyle düşününce değil huylanmak bazen o minik böcekleri öpesim geliyor
çünkü çok çok güzeller, her biri birer minik mucize.
Düşüncelerimi dağınık ifade etmiş olabilirim, uzun zamandır doğru dürüst bir şeyler okuyacak, okusam da anlayacak zihinsel duruluğa sahip olamayacak kadar yorgun oluşuma verirsen sevinirim. Çocuklarım kendi ihtiyaçlarını kendileri giderecek yaşa gelinceye kadar da bu böyle gidecek sanırım.