Son bir aydır her hafta sonu koye kaçıyorum. Evle ilgilenmiyorum bile. Varsa yoksa bahce. Bahçenin orta kısmına beton dokturmeye karar verdim. Olabilecek en ucuz cozum buydu. Nihayet gecen hafta sonu tamamlandı. Ben de geriye kalan alandaki otları temizliyor, çiçekler ekiyorum. Beden olarak bu kadar yogun çalısmaya alisik olmadığım icinde her tarafım tutuluyor, geceleri ağrıdan uyuyamiyorum. Bir taraftanda seralardan aldigim, komşuların, akrabalarin verdigi çiçekleri ekiyorum.
Sabırsız degilim aslinda, bir bahçenin tam olarak oturmasının yillar aldigini biliyorum. Bundan once de bahçelerim oldu. Hata yapa yapa bir seyler ogrendigimi dusunuyorum. Mesela ektiğim cicek ve fidelerin buranın iklimine uygun olmasına dikkat ediyorum. Dona dayanıklı olmalilar. Ve sık gelip sulayamayacagim icin kuraklığa da dayanıklı olmalilar. Eskisi kadar her gördüğüm çiçeğe, ota da atlamıyorum. Deli alacasına çevirdiğim bahçelerim oldu daha onceleri. Her gördüğümü ekmiş, sonra karmakarışık bahçeler. Bunu yapmamaya calisiyorum bu kez. Cok da basarili degilim belki, insan her gordugu güzelliğe sahip olmak istiyor. Ama eskisi gibi atlamıyorum yine de her çiçeğe.
Bir kök bir çiçekten bir kök diger çiçekten de ekmiyorum. Agaclarnetteki paylaşımlar sayesinde çiçeklerin grup halinde ekildiginde daha guzel durduğunu ogrendim.
Yine bir suru hata yaptigimi da biliyorum. Bundan sonra da yapacağıma eminim. Ama öğreniyorum iste.
