Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi bay tömürcek
Bu sitedeki dostlukları çok seviyorum işte. Yanımdakiler, çevremdekiler köstek olurken burdan destek görüyorum her zaman. Bu güzel mesaj için çok teşekkürler canım ablacım. Çok haklısın insanın bazen bişeyler canına tak ediyor fakat bırakılmıyor işte.
Çiçekleri bırakamam biliyorum. O bomboş balkonun pencerelerin ne anlamı kalır ozaman. Zaten sıkılmışım betonlardan bu sefer iyice mutsuz olucam. Bazen bişeyler insanın canına tak ediyor işte. Sulamak için birilerine emanet ediyosun onlar da söylenince diyorum kendi kendime çiçek için değer mi bukadar ağız kokusu çekmeye. Ama düşünüyorum çiçekler olmasa mutlu olamam ben. Çiçeklerimden vazgeçmem asla.
|
Heh işte şöyle
Ben vazgeçtiğimde ve sonra hediye çiçekle sevdama geri döndüğümde anladım ki ben hayattan uzaklaşmışım. Herşeyin rengi kaçmış. Bir çiçeğin açma heyecanını, o çiçeğin renklerinin güzelliğini göremeyen bence tam anlamıyla yaşamıyor, Hayatın özel yanlarını kaçırıyordur. Emin ol insanı yeniden hayata bağlayan ufak görünen büyük bir nimet tüm bitkiler.
Dediğin gibi camının önünde renkler olmayınca geriye boğucu bir şehir kalacak sadece. Sulamak için emanet etmeyi de iyi anlıyorum. Üniversite'de yaz tatiline döneceğim. Çiçeğimi emanet etmem lazım ama herkes Ülkesine dönmüş. Neyse çok yakın olmadığım ama gözümün tuttuğu bir Çinli kız vardı ona bıraktım. Sonra tatilde ara ara internetten Görüntülü konuştuk. Ben tabii arka fonda çiçeğimi arıyorum ne halde diye
neyse sağ salim geri aldım sonra
söylenenlere de aldırma alt tarafı bir bardak su dökecekler ayıp ya
Sıkıldığın anda hep şunu düşün. En fazla 3 yıl çekeceksin insanları. Hem bu sayede herkesin de gerçek yüzünü, toleransını ve farklı insan tiplerini de tanımış oluyorsun. Hiç kimse yoksa eminim Denizli'de vardır seve seve tatillerde saksılarını konuk edecek üyeler
sen kendini hiç sıkma üzme, çiçekler bitkiler seni çok seviyor. Elinin değdiği bitki resmen mutlu oluyor. Vazgeçmek yok