Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi Limonik
Bu mesajı okumamış olayım sevgili tömürcek. Sen ki bu sitedeki birçok kişinin tüm çocuklara gençlere örnek gösterdiği, ah keşke tüm gençler böyle doğasever olsa dediği birisin. Zaten içine yer etmiş bu sevgi sen istesen de sökemezsin, çiçeklerden vazgeçemezsin. Bu zorluk dediğin en fazla 3 yıl... Üniversite bitip hayata atıldığında yerin yurdun belli olur, çiçeklerin de bir düzene oturur. Sakın vazgeçme. Istedikten sonra betonların içinden bile hayat buluyor yeşillikler.
Seni anlıyorum bu Yüzden de vazgeçme sevdanı bırak diyorum. Yaşadığım bir acı sonunda ben de vazgeçmiştim çiçeklerden. Ancak gelen bir hediye oldu... 1 hafta yüzüne bakmadım. Inatla çiçeklerini tuttu. Sonra dayanamadım. Ben almasam da o beni bulmuştu ve bir şekilde evime konuk olmuştu. Inan çiçekler bitkiler insan için büyük bir terapi, büyük bir nimet. Sakın sevginden vazgeçme. Kim ne laf ederse etsin. Doğru tektir. Edilen laflar bu gerçeği değiştirmez. Doğayı sevmeyen insanı hiç sevemez. Sıkıldığında da yardımına koşacak kocaman bir ağaçlar.net ailen var biliyorsun.
|
Bu sitedeki dostlukları çok seviyorum işte. Yanımdakiler, çevremdekiler köstek olurken burdan destek görüyorum her zaman. Bu güzel mesaj için çok teşekkürler canım ablacım. Çok haklısın insanın bazen bişeyler canına tak ediyor fakat bırakılmıyor işte.
Çiçekleri bırakamam biliyorum. O bomboş balkonun pencerelerin ne anlamı kalır ozaman. Zaten sıkılmışım betonlardan bu sefer iyice mutsuz olucam. Bazen bişeyler insanın canına tak ediyor işte. Sulamak için birilerine emanet ediyosun onlar da söylenince diyorum kendi kendime çiçek için değer mi bukadar ağız kokusu çekmeye. Ama düşünüyorum çiçekler olmasa mutlu olamam ben. Çiçeklerimden vazgeçmem asla.