|
Vurgun
Hem de ne vurgun. Dolu vurgunu...
Vurmuş, kırmış geçmiş.
Şok olmak denen bu sanırım.
Asmalı' da eve bağın içinden geçerek iniyorum, ellerim dolu ve yorgun olmaktan sanırım asmalara hiç dikkat etmiyorum. Kapı önündeki çiçeklerimin ve Acerlerimin olduğu yere indiğimde bir de ne göreyim adeta bir keçi sürüsü girmiş hepsini kemirmiş, yaprakları saksıların dibine dökülmüş, boyunları kırılmış, tomurcuklar kopup düşmüş yerlere, Akçaağaçların hiç yaprağı kalmamacasına hatta o narin dal uçları kırılıp dökülmüş..Velhasıl burası haşat.
Aklıma hiç dolu gelmiyor. Düşünüyorum acaba davar falan mı girmiş diye..
SN. İsmail kuzucu'ya kardeşinin koyduğu teşhisi ben kendime çoktan koymuştum da bugün iyice teşhisimi tesbit ettim.
Kapıyı açtım eve girdiğim anda jeton düştü, eyvah sebzelerim diyerek balkona koştum. Balkondan tepeden baktığım Domates ve biber fidelerim yok!
Yerlerinde yeller esiyor. Boyunlarından kırıp kırıp atmış.
Sebze adası da ha keza.. Ah bir de ne göreyim asmaların üstünde ne filiz ne yaprak ne de salkım salkım çiçekler herşey toprağın yüzünde.
İşte böyleee.. Sıfıra sıfır elde var sıfır diye buna denir herhalde ya yok yok evin içinde tuttuğum saksılardaki ve bardaklardaki fideler ve bir kaç bir şey iyi.
Unuttuğum bir hasar mıntıkası da yeni diktiğim Güller. Hepsinin yaprakları ve ince dalları yerdeler...
Her yaşananın bir ilki olurmuş ben de bugünü ilk kez yaşadım.
Dolu afetini duyardık ama nebatata uzak olduğumdan bire bir görmemiştim.
Allahım hektar hektar ürün sahiplerinin yardımcısı olsun. Zormuş. Bizlere de kimseye de beterini vermesin bunu da bir daha göstermesin.
Emeğe üzülmemek mümkün değil ama o masum bitkileri öyle görmek kahretti bugün beni. Sanki gözlerime bakıyor ağlıyorlardı.
Dolu yağarken yanlarında olsam ellerimi karşı koyardım herhalde..
Elimizden bir şey gelemezdi elbet...Kısmet böyleymiş demekten başka.
|