|
Huzur - dinginlik - yalınlık - doğallık... Mezarlığa gittiğimde ilk bunlar geldi aklıma. Hava kararmaya yakın, kimse yok, aslında epey kalabalığız ama...
Çok sevdiğimiz eniştemizin (amca derdik ve amcamız gibi benimseyip sevmiştik) mezarı.
Yedi ay olacak gideli. Eğer yaşasaydı yaylada çalışmalara başlardı bugünlerde. Önceki yazılarımda paylaştığım ortanca çeliklerinin çoğunu onun bahçesinden almıştım. Bir çuvalı geçkin dahlia soğanlarını da.
Muhtemelen mezarını çocukları mermerle kaplatacaklardır ancak böyle de güzel görünmesi için yaylaya dikmek için birkaç ay önce aldığım tırnak çiçeklerinin bir kısmını üzerine diktim. Baş tarafına sedumlar koydum. Ara ara geri kalanını da elimden geldiğince işlemeyi düşünüyorum.
Bakalım tırnak çiçekleri ne kadar sürede göze hoş gelecek şekilde etrafı kaplayacak.
|