Sevggili aleydi, yazınızın içinde adımı görünce iki satır da ben yazmak istedim. Dediğiniz gibi bazen düşünemiyoruz ve yanımızdakini görememiş oluyoruz. Bazen iş işten geçtikten sonra aklımız başımıza geliyor, aynı şeyi ben de çok yaşıyorum ve kendime hep derim ben şimdiye kadar neden bunu düşünemedim acaba diye, demek ki her şeyin bir vakti ve saati varmış diyorum.
Hazır aldığımız fide petunyalar nedense hem fazla yaşamıyor hem de tohum vermiyorlar ama ne hikmetse bu tohumlarını paylaştığım petunya farklı çıktı aslında onunla birlikte bir kaç çeşit daha almıştım fakat diğerleri bunun gibi çıkmadı ve öldüler, bu petunyam çok fedakâr çıktı her sene bana bol bol tohum veriyor ve ben onu artık ekmiyorum, döküldüğü yerde kendiliğinden çimlenip çıkıyor, şimdiden bir sürü fidem olmuş bile.
Mor salkıma gelince bence o teyzeden bir iki çelik isteyin, isteyenin bir yüzü kara vermeyenin iki yüzü derler ya... sonuçta kökünü söküp vermiyecek alt tarafı iki çelik verecek, komşu olmak kolay değil... ben size biraz cesaret vereyim
