Bugün iki aydan beri göremediğim, gidemediğim Asmalıtepeme çıktım:
Çok özlemişim, soğukuna ve rüzgarına rağmen pırıl pırıl güneşiyle harikaydı. Özlem giderdim, gözlerimle sevdim herşeyini.
Hatta sebze tarhına 1mk tohumluk düzenleyip yerel domates tohumu ektim üstünü de şeffaf naylonla örttüm. Tabandan nemleneceğini umuyorum bir ay sonra tekrar çıktığımda çimlenmişliğini görebileceğimi umuyorum. Denemeydi. Bakacağız.
Orada dışarıda dikili çiçeklerimin Ortanca dışında heder olanı yok çok şükür, hatta güllerim, Hanımellerim (üç-dört ayrı yerde) sarmaşık yıldızım, papatya, cezayir menekşesi, yasemenler sanki daha da yaramış soğuklar...Demekki çok yüksek donlar olmamış sanırım.
Velhasıl herşey iyi görünüyor. Ne yazık ki makinam yanımda yoktu, geldiğim yerlerin kışına bakınca memleketimin baharkışını unutup yükseklere çıkabileceğime ihtimal vermemiştim.
Asmalı'dan eve getirdiğim çiçeklerim de kapalı ve güneşli balkonda iyiler.
Şimdi hedefte bu hafta içi tekrar döneceğim karlı kışlı ilçede ev içinde yetiştirmeye çalışacağım Roka, maydonoz, tere gibi mutfak bitkilerim var. Onları fotoğraflar paylaşırım artık.
|