Hepimizin mahremiyetine yapılan baskılar, bizlere içsel tenhalıklara,yalnızlıklara çekilip nasıl yok olacağımızı öğretir; birileriyle beraberken yalnız kalmakta hepimiz ustalaşmışızdır.
Doris Lessing-Hayatta Kalma Güncesi
İzmir'in geceleri tatlı yağmurlarla sabaha ulaşıyor.Gündüz karanlık kasvet;kaçsan kaçamazsın,bırakıp tamda şurasında 'gidiyorum sevemedim şehrinizin yağmurunu sokaklarına sığdıramayışını' diyemezsin...
Hergün köydeki evimizi; içinde hepimizin belkide farklı hayallere oturttuğumuz evimizi anıyoruz...bitmemiş;çoğu yeri yarım yamalak olan;ama bize ait;her adımında izimiz olan evimiz bizi bekliyor orada öylece..çekiyor bizi, çağırıyor ama..ne fayda...
